podmiot

podmiot
podmiot {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. mnż I, D. -u, Mc. podmiotocie {{/stl_8}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_8}}jęz. {{/stl_8}}{{stl_7}}'część zdania wyrażana grupą imienną lub bezokolicznikiem (w funkcji rzeczownika), nazywająca osobę, rzecz lub zjawisko, o których się orzeka, którym przypisuje się czynność, stan, właściwość; tę funkcję pełnią wyrazy {{/stl_7}}{{stl_8}}Janek, mysz, staw, leniuchować {{/stl_8}}{{stl_7}}w zdaniach: {{/stl_7}}{{stl_8}}Janek śpi. Mysz gryzie serek. Staw jest głęboki. Leniuchować jest przyjemnie. {{/stl_8}}{{stl_7}}' {{/stl_7}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_8}}filoz. {{/stl_8}}{{stl_7}}'istota myśląca, przeżywająca, działająca' {{/stl_7}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_8}}praw. {{/stl_8}}{{stl_7}}'osoba fizyczna lub prawna, do której stosują się pewne przepisy prawne, regulujące jej prawa i obowiązki' {{/stl_7}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • podmiot — m IV, D. u, Ms. podmiotocie; lm M. y 1. jęz. «imienna część zdania, imienna grupa wyrazowa nazywająca przedmiot (pojęcie), o którym się w zdaniu orzeka, połączona związkiem zgody z orzeczeniem» ∆ Podmiot bierny «podmiot łączący się z orzeczeniem… …   Słownik języka polskiego

  • podmiotowy — 1. jęz. «dotyczący podmiotu jako części zdania; mający jego cechy» ∆ Dopełniacz podmiotowy «dopełniacz oznaczający podmiot, czyli sprawcę czynności albo nosiciela cechy wyrażonej przez rzeczownik określony, np. praca człowieka, błękit nieba» ∆… …   Słownik języka polskiego

  • rozwinięty — rozwiniętyęci imiesł. przymiotnikowy bierny czas. rozwinąć (p. rozwijać) rozwinięty w użyciu przym. 1. «taki, który się rozwinął, który osiągnął odpowiedni stopień rozwoju; mający cechy fizyczne lub umysłowe właściwe danemu wiekowi lub… …   Słownik języka polskiego

  • strona — ż IV, CMs. stronanie; lm D. stronaon 1. «każda z powierzchni ograniczających jakąś bryłę; prawy albo lewy bok czegoś, brzeg, ściana, krawędź czegoś; przestrzeń, miejsce na krawędzi czegoś, np. drogi, rzeki» Południowa, północna, wschodnia,… …   Słownik języka polskiego

  • domyślny — domyślnyni, domyślnyniejszy 1. «łatwo domyślający się; przenikliwy, bystry, przewidujący» Domyślny nauczyciel, opiekun. Domyślni uczniowie. Matka jest domyślniejsza (bardziej domyślna) niż ojciec. 2. «taki, którego trzeba się domyślić; domniemany …   Słownik języka polskiego

  • gramatyczny — «zgodny z zasadami gramatyki, odnoszący się do jej prawideł; należący do gramatyki, właściwy gramatyce» Prawidła gramatyczne. Rozbiór gramatyczny. Błędy gramatyczne. System gramatyczny języka. ∆ Podmiot gramatyczny «podmiot wyrażony w mianowniku» …   Słownik języka polskiego

  • logiczny — logicznyni, logicznyniejszy 1. «odnoszący się do logiki dyscypliny filozoficznej» Błąd logiczny. Twierdzenie logiczne. Sprzeczność logiczna. ∆ Kwadrat logiczny «w logice tradycyjnej: schemat graficzny (w kształcie kwadratu), obrazujący stosunki… …   Słownik języka polskiego

  • nierozwinięty — nierozwiniętyęci «taki, który się nie rozwinął należycie; opóźniony w rozwoju fizycznym lub umysłowym» Człowiek nierozwinięty umysłowo. ∆ jęz. Podmiot nierozwinięty, orzeczenie nierozwinięte «podmiot, orzeczenie nie mające określeń, będące jednym …   Słownik języka polskiego

  • podmiotowo — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} jak(o) myślący, przeżywający, działający podmiot, nie jak(o) przedmiot; także jak(o) podmiot w sensie prawnym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Traktować ludzi… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • ИОАНН ПАВЕЛ II — К. Войтыла с родителями. Фотография. Нач. 20 х гг. XX в. К. Войтыла с родителями. Фотография. Нач. 20 х гг. XX в. (18.05.1920, Вадовице, близ Кракова, Польша 2.04.2005, Ватикан; до избрания папой Кароль Юзеф Войтыла), папа Римский (с 16 окт.… …   Православная энциклопедия

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”